Εκείνη τη λαμπρή μέρα ζωντάνεψαν στο νησί εικόνες του ένδοξου παρελθόντος της Ελληνικής Ιστορίας. Εκείνη τη μέρα, στη πολύπαθη Κύπρο μας υψώθηκε το λάβαρο της λευτεριάς. Οι Έλληνες Κύπριοι όρθωσαν το ανάστημα τους και η θρυλική Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών ξεκίνησε ένα άνισο Αγώνα εναντίον της πανίσχυρης τότε βρετανικής αυτοκρατορίας.Ο πρώτος ήχος που ακούστηκε εκείνη τη μέρα ήταν η κλαγγή από τις κομματιασμένες αλυσίδες. Πολεμικές ιαχές απλώθηκαν στο ελληνικό νησί και η πολεμική σάλπιγγα των Ελλήνων περήφανη ξανά έσκισε τον αιθέρα. Οι σκλάβοι έγιναν ξαφνικά λεύτεροι, οι έφηβοι έγιναν άντρες και κάθε παλικάρι έτρεξε ανιδιοτελώς να ποτίσει το δένδρο της λευτεριάς που φύτρωσε τότε, όταν οι πρώτοι Έλληνες πάτησαν το πόδι τους στην εσχατιά του Ελληνισμού.
Εκείνη τη μέρα ζωντάνεψαν στην Κύπρο Θερμοπύλες. Την 1η του Απρίλη 1955 οι Κύπριοι διεκδίκησαν το βιολογικό εθνικό τους πόθο, έχοντας ως όπλο την προαιώνια ελληνική πολεμική αρετή και φάρο τους αθάνατους προγόνους τους, Αυτούς που πολέμησαν στο Μαραθώνα, στη Σαλαμίνα και που φύλαξαν τις Θερμοπύλες το 480 π.Χ. μέχρι θανάτου . Εκείνους που υπερασπίστηκαν γενναία την Πόλη. Τους ίδιους που έκαμαν την Ελληνική Επανάσταση το 1821 και θυσιάστηκαν στα πεδία των μαχών. Αυτούς που βροντοφώναξαν το 1940 χρόνια πριν ένα ηχηρό «ΟΧΙ» στον κατακτητή και πολεμούσαν ακρωτηριασμένοι στα παγωμένα βουνά της Πίνδου. Ο Ονήσιλος, ο Ευαγόρας, ο Διονύσιος Καρδιανός, ο Κινύρας και άλλοι, γνωστοί ή αφανείς. Οι ιερές αυτές μορφές της Ιστορίας έδειξαν το δρόμο στα νεαρά παλικαριά της Κύπρου. Φώτισαν την Ελληνική Ψυχή τους και έδειξαν το δρόμο για τη λευτεριά.
Ο ακρίτας του ελληνικού νότου μπορεί να υπερηφανεύεται, όσο ποτέ άλλοτε. Η ΕΟΚΑ έγραψε τις πιο χρυσές σελίδες της κυπριακής ιστορίας. Η 1η Απριλίου αποτελεί μέρα εθνικής υπερηφάνειας αλλά ταυτόχρονα και προβληματισμού. Περηφάνιας γιατί μια χούφτα νέοι κατάφεραν να ντροπιάσουν μια ολόκληρη αυτοκρατορία και να φανούν με τις εκούσιες θυσίες τους αντάξιοι των τρανών προγόνων τους. Τη μέρα αυτή όμως, όπως έχω ήδη αναφέρει πιο πάνω χρειάζεται να προβληματιστούμε. Ας δούμε τον Αγώνα του ’55-59 και ας αναλογιστούμε την κατάντια στην οποία βρισκόμαστε 54 χρόνια μετά...
ΖΗΤΩ Η 1η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1955
ΖΗΤΩ Η Ε.Ο.Κ.Α
ΖΗΤΩ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΔΙΓΕΝΗΣ
ΖΗΤΩ Η ΕΝΩΣΗ
.jpg)
