Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2008

Mε επιτυχία η πρώτη εκδήλωση της Πρώτης Γραμμής


Πολύ μικρή αποδείχθηκε η αίθουσα της φιλόξενης Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών της Λάρνακας γιά να χωρέσει το πλήθος των Ελλήνων πατριωτών που μαζεύτηκε , μέσα στις γιορτινές μέρες , αφ΄ενός γιά να ενημερωθεί από τα στελέχη της ΠΡΩΤΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ γιά την δράση της παράταξης , αφ΄ετέρου γιά να ακούσει τον κεντρικό ομιλητή κ. Γιάννη Σπανό. Από νωρίς το απόγευμα άρχισαν να έρχονται στο χώρο της εκδήλωσης Έλληνες από όλα τα μέρη της ελεύθερης Κύπρου . Ιδιαίτερη εντύπωση έκανε η παρουσία των νέων . Μαθητές και φοιτητές έδωσαν μαζικά το παρών τους. Σε τέτοιο βαθμό που ανάγκασαν το συγκινημένο κ. Γιάννη Σπανό να δηλώσει :

...<< Χαίρομαι που βλέπω τόσο πολλούς νέους στις τάξεις της ΠΡΩΤΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ . Λυπάμαι που είμαι πλέον μεγάλος σε ηλικία και δεν μπορώ να σας βοηθήσω . Είμαι όμως μαζί σας. Εσείς θα σώσετε την Πατρίδα. >>
Η εκδήλωση ξεκίνησε με τις ομιλίες των στελεχών της ΠΡΩΤΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ , του Πάρη Στυλιανίδη και της Κατερίνας Νικολα΄ί΄δου οι οποίοι έκαναν μεγάλη εντύπωση με τον συγκροτημένο λόγο τους αποδεικνύοντας το υψηλό επίπεδο των μελών της παράταξης. Ανέλυσαν τις θέσεις του Πατριωτικού Κινήματος αλλά και τα σχέδια γιά το μέλλον. Σχέδια που θα πρέπει να ανησυχούν τους εχθρούς του Ελληνισμού στην Κύπρο στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

...Στη συνέχεια το λόγο έλαβε ο κ. Γιάννης Σπανός ο οποίος ξεσήκωσε τον κόσμο με τον πύρινο λόγο του. Ο κ. Σπανός αναφέρθηκε με αναμφισβήτητα στοιχεία στην διαρκή προσφορά του κυπριακού Ελληνισμού σε όλους τους αγώνες του Έθνους, ιδιαίτερα της κυπριακής νεολαίας . Επίσης ανέλυσε την κατάσταση την περίοδο της τουρκανταρσίας του 1963 τονίζοντας τον ρόλο των τουρκοκυπρίων στις σφαγές σε βάρος των Ελλήνων.Μετά την ομιλία του κ. Σπανού οι παρευρισκόμενοι έψαλαν τον Εθνικό Ύμνο στρεφόμενοι προς το έμβλημα της ΠΡΩΤΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ το οποίο κοσμούσε, χάρη σε ένα πετυχημένο γραφικό, ένα Ελληνόπουλο σε βρεφική ηλικία δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο την πίστη όλων στην γνησιότητα και στο μέλλον της αξεπέραστης Ελληνικής φυλής.

Η μεγάλη επιτυχία της εκδήλωσης απέδειξε την δίψα του κόσμου για ένα πατριωτικό κίνημα . Οι μαθήτριες και οι μαθητές , οι φοιτήτριες και οι φοιτητές που τάχθηκαν με την ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ αποτελούν το καλύτερο στήριγμα γιά το μέλλον. Όπως επεσήμαναν υπάρχουν οι μαθητικές και φοιτητικές παρατάξεις που αποτελούν την αιχμή του δόρατος του Ελληνισμού , τώρα δημιουργήθηκε ένα Κίνημα που τους περιμένει όταν επιστρέψουν στην Κύπρο μετά το πέρας των σπουδών τους .
...Όλοι βρίσκονται ήδη στην μεγάλη Ελληνόψυχη παράταξη. Ο Ελληνικός Εθνικισμός στην Κύπρο βρίσκεται στον σωστό δρόμο. Το μέλλον είμαστε εμείς.

Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2008

Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2008

Oι κραυγές της Ιστορίας δεν καταπνίγονται


Όποιος γνωρίζει τα ιστορικά δεδομένα από το 1570 και εντεύθεν και προέβη έστω σε στοιχειώδη ανάλυση των δραματικών παθών του Κυπριακού Ελληνισμού, στη διάρκεια της πρώτης τουρκοκρατίας και των προεκτάσεών των, διά πυρός, σιδήρου και φυλετικού μίσους νοοτροπιών της, φυσιολογικά θα διερωτάται , από διατύπωση μονομερούς λύπης, από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, που προκλήθηκε από το πολιτικό ερώτημα του κατοχικού εγκαθέτου, περί των ισχυριζόμενων κακοπαθειών της τουρκοκυπριακής μειονότητας στην Κύπρο από το 1963. Ήταν δε η προεδρική λύπη μονομερής και πολιτικά μεροληπτική, επειδή αφορούσε σε χρονικά περιορισμένους ισχυρισμούς και περιέργως απέκλειε τις τραγικές αλήθειες 432 χρόνων, από τότε, δηλαδή, που ενέσκηψε η αφανιστική λαίλαπα της αιματοστάλακτης τουρκοκρατίας μέχρι σήμερα, με σφαγές, ατιμίες, εξανδραποδισμούς,, βάσανα ανεκλάλητα, που επέβαλαν στην ιστορία την παρατεταμένη νύχτα της Μεγάλης Παρασκευής των παθών στο δύσμοιρο Λαό μας. Και ιδού οι αριθμοί προς εξαγωγή των ηχηρών συμπερασμάτων, που θα στοιχειοθετούσαν την απάντηση προς τον Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, υπό έννοια ερωτήσεως:

1. Η απογραφή των Βενετών δείχνει πληθυσμό 270.00. Η απογραφή του Μουσταφά δείχνει 85.000 φορολογούμενους και 80.000 γυναικόπαιδα. Δηλαδή αφανίστηκε ο μισός πληθυσμός. Το 1700 έμειναν στο νησί 60.000 κάτοικοι, από τους οποίους, 18.000 μουσουλμάνοι. Οι μαρτυρίες του Ηurtes το 1610, του Μariti το 1770, του Drummond το 1750, του Avali το 1805, του Μαργαρίτη, του Θεόδωρου Παπαδόπουλου «Social and Historical Data in Population (1570-1881), Nicosia»
Ασφαλώς όλος αυτός ο κόσμος διήλθε διά πυρός και μαχαίρας εθνικής κάθαρσης. Ποια είναι τα αισθήματα του Ταλάτ επί τούτων;

2. Το 1821 οι σφαγέντες και απαγχονισθέντες υπολογίζονται από 500 μέχρι 2.000. Και οι σφαγές επαναλήφθηκαν το 1827. Αυτά χωρίς αναφορές στα στυγερά μαζικά εγκλήματα των τεσσάρων και πλέον αιώνων. Ποια αισθήματα θα εξέφραζε ο συνομιλητής του προέδρου σε σχετική ερώτηση;

3. Εάν οι συνήγοροι των ενόχων υστεροβούλως, παραγραφούν από την ιστορία τα δεδομένα, επικαλούμενοι την αχλύ του χρόνου και το καλοπροαίερετο των επαναπροσεγγιστικών επαφών, υπάρχουν και τα πρόσφατα: Το 1958, δολοφονήθηκαν κατά το δίμηνο Ιουλίου-Αυγούστου 80 Έλληνες. Ποια είναι τα αισθήματα του αυτομολήσαντος στον τουρκικό σοβινισμό τέως συντρόφου;

4. Στη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ, οι Τουρκοκύπριοι επικουρικοί της αγγλοκρατίας πρωτοστάτησαν σε αρκετά μαρτύρια χιλιάδων Ελλήνων. Επιδόθηκαν σε παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων κατά συρροήν. Βασάνισαν και δολοφόνησαν Έλληνες, Στους θαλάμους βασανιστηρίων Τουρκοκύπριοι, ανταγωνίζονταν τους αποτρόπαιους Άγγλους ανακριτές σε σαδισμό και ευθύνονται εξίσου για θανάτους αγωνιστών. Ποια είναι τα αισθήματα του Ταλάτ;

5. O πρέσβης της Τουρκίας Εμίν Ντιρβάνα, στη «Μιλλιέτ» της 15ης.5.1964, ομολόγησε ότι οι βόμβες στα μουσουλμανικά τεμένη «Ομεριέρ» και «Μπαιρακτάρ»
(25.3.1962), ήταν προβοκάτσια Τούρκων. Προβοκάτσια και η βόμβα στο τουρκικό γραφείο τύπου στις 7.6.1958, που υπήρξε το έναυσμα των μαζικών δολοφονιών στο Κιόνελι, στις 12.6.1958. Γιατί λοιπόν επιρρίπτει ευθύνες στον Κυπριακό Ελληνισμό;

6. Από τις 19 Οκτωβρίου 1959 η τουρκική πλευρά εξοπλιζόταν. Με το Ντενίς μεταφέρονταν ένα εκατομμύριο σφαίρες, 500 τυφέκια, 6.000 βόμβες. Ο Χιου Φουτ, τελευταίος κυβερνήτης, οι Άγγλοι πρέσβεις στην Αθήνα και στην Άγκυρα, με απόρρητα τηλεγραφήματα του 1960 αποκαλύπτουν την αποστολή οπλισμού από την Τουρκία. Στα γεγονότα του 1963, απεκαλύφθη ότι οι Τουρκοκύπριοι ήταν πάνοπλοι και έτοιμοι για την «αποσχιστική ανταρσία». Γιατί κατηγορούνται οι άοπλοι Έλληνες για τα γεγονότα;

7. Η τουρκική προπαγάνδα επιρρίπτει ευθύνες εναντίον Ελλήνων για την παιδοκτονία του 1963. Ακόμα και μουσείο ίδρυσε η Μ.Ι.Τ. Αλλ’ είναι βέβαιο ότι τα παιδιά κατακρεούργησε ο πατέρας τους, Τούρκος ταγματάρχης, κατά την ομολογία, Αχμέτ Μπαράν. Γιατί δεν υπεβλήθη και γι’ αυτό αυτό ερώτηση στον συνομιλητή του κ. Προέδρου;

8. Τις τρομοκρατικές οργανώσεις «Κιτέμπ», «Καράτσετε», «Βολκάν», Τ.Μ.Τ, «Τουρκική Ταξιαρχία Εκδίκησης», την «Κόκκινη Μηλιά», τους «ήρωες του ένδοξου τουρκισμού», το «Συμβούλιο Εθνική Ύπαρξης» και άλλες τρομοκρατικές συμμορίες, με στόχο Έλληνες, τις γνωρίζει ο Ταλάτ. Γνωρίζει και τους Τουρκοκύπριους που δολοφόνησαν οι εγκληματίες. Γιατί δε ρωτήθηκε ο συνομιλητής για τα αισθήματά του; Δεν έχει; Μόνο ο κ. Δημήτρης Χριστόφιας έχει αισθήματα προκαλούμενα από τις ερωτήσεις του Ταλάτ; Και οι αλήθειες που βοούν; Οι φόνοι των εγκλωβισμένων Ελλήνων; Η κατοχή των 34 χρόνων; Η αρπαγή; Οι διωγμοί; Η προσφυγιά των 34 χρόνων;

Ποιος μπορεί να καταπνίξει τις κραυγές της αλήθειας; Ποιος μπορεί να παραγράψει τα γεγονότα, που μόνο οι παραδοχές θα μετατρέψουν σε θεμέλια δικαιοσύνης, ελευθερίας και ειρήνης;

Εμείς πιστεύουμε ότι ο κ. Πρόεδρος οφείλει να μην αφήνει αναπάντητη την τακτική προπαγάνδας του συνομιλητή του. Γιατί τα ψεύδη και οι βάναυσες παραβιάσεις της ιστορική νομοτέλειας ναι μεν μπορούν να δημιουργούν πρόσκαιρες απατηλές εντυπώσεις, αλλά οι συνέπειες του διοχετεύουν μακροχρόνια μίση και εχθρότητες που συντηρούν αντιμαχίες και ένστικτα βαρβαρικά. Κατά ταύτα και εν ονόματι της ιστορικής ανάγκης, είναι και δικό του χρέος και να περιφρουρεί την ιστορία και να την υπογραμμίζει ανά πάσα στιγμή. Γιατί το συμφέρον ενός Λαού μόνο στην αλήθεια, μπορεί να σταθεί και να ισορροπήσει. Μόνο στην αλήθεια, ολόκληρη την αλήθεια, μπορεί να οικοδομηθεί το μέλλον και να ευοδωθούν οι ευχές των ανθρώπων.
Γιατί η αλήθεια προβάλλει την ηθική και το δίκαιο που συμφιλιώνουν τους ανθρώπους και ενώνουν το Λαό, ενώ η σιωπή και η παραχάραξή της συνιστούν αναίμακτο αλλά, οπωσδήποτε, ειδεχθές και ασυγχώρητο κακούργημα με συνέπειες εφιαλτικές.
του Γιάννη Σπανού, εφημερίδα "Η Σημερινή"

Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2008

Πατριωτικό Κίνημα - Πρώτη Γραμμή

Η εκδήλωση και δραστηριοποίηση ενός Κινήματος που να κινείται στον Πατριωτικό χώρο είναι αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε. Παρ’ όλο ότι η κινητοποίηση των Ελλήνων Κυπρίων για Αντίσταση στις συνεχείς διολισθήσεις έλαβε διαχρονικά διάφορες μορφές, η σημερινή κατάσταση στην Κύπρο, επιβάλλει την εκ νέου αναζωογόνηση του Εθνικού Κινήματος. Το Κυπριακό έχει φθάσει πραγματικά σε αδιέξοδο. Σε πολιτικό επίπεδο η μόνη λύση που τίθεται προς διαπραγμάτευση είναι η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, ενώ ο κίνδυνος της de jure διχοτόμησης επικρέμαται ως δαμόκλειος σπάθη. Η δε κυπριακή καταναλωτική κοινωνία βλέπει το εθνικό θέμα σχεδόν αποκλειστικά και μόνο με οικονομικούς όρους: το «αγκάθι» του περιουσιακού, οι οικονομικές δραστηριότητες με τη διάνοιξη των οδοφραγμάτων, οι οικονομικές συνέπειες μετά τη λύση του Κυπριακού κτλ. Η εθνική μας αξιοπρέπεια και καταγωγή έχει εκλείψει ως όρος στάθμισης και άποψης του εθνικού μας θέματος. Η δε απουσία της Ελληνικής Κυβέρνησης από την Κύπρο, τόσο στην διπλωματική αλληλοκάλυψη, όσο και σε θέματα στοιχειώδους ασφάλειας του Ελληνισμού στην Κύπρο είναι προκλητική!! Γενικότερα, απουσιάζει ο υγιής εναλλακτικός πολιτικός λόγος, απέναντι στο κατεστημένο που εγκαθίδρυσαν οι πολιτικοί μας «ηγέτες» από το 1977 και μετά. Οι πολιτειακές ηγεσίες Ελλάδος και Κύπρου ουσιαστικά εγκλωβίστηκαν στις ορέξεις της Τουρκίας, η οποία μέσω της παρανομίας, προσπαθεί να νομιμοποιήσει (και δυστυχώς το επιτυγχάνει) την στρατιωτική, «εγγυητική» και ενεργειακή παρουσία της στη Νήσο μας. Απτά παραδείγματα της χρεοκοπίας της ελληνικής πολιτικής είναι πάμπολλα:

•Τα ελληνικά κατεχόμενα εδάφη του βορείου τμήματος της Κύπρου κινδυνεύουν να απεμποληθούν οριστικά.

•Πολλοί θεσμοί του ψευδοκράτους νομιμοποιούνται καθημερινά, είτε μέσω της επίδειξης διαβατηρίου για μετάβαση από και προς στα κατεχόμενα, είτε μέσω των συναντήσεων προσωπικοτήτων του ψευδοκράτους με αντίστοιχες προσωπικότητες σε ευρωπαϊκά και ισλαμικά κράτη. Επίσης τα ευρωπαϊκά κονδύλια που διοχετεύονται και διαχειρίζονται από τους κατακτητές και ο επιδιωκόμενος στόχος του άμεσου εμπορίου Ε.Ε-κατεχομένων, αποτελούν πτυχές διεθνούς αναγνώρισης. Κύρια αιτία αναγνώρισης του ψευδοκράτους υπήρξε ο εγκλωβισμός της ελληνικής πλευράς στις δικοινοτικές συνομιλίες, και η αναγωγή του κατοχικού ηγέτη σε Προέδρου κράτους. Κατά την τελευταία φάση που διέρχεται το Κυπριακό με την εκλογή Χριστόφια στην Προεδρία, ο κατοχικός ηγέτης Ταλάτ προσέρχεται στις συναντήσεις με τα διακριτικά εμβλήματα του ψευδοκράτους (π.χ. το σημαιάκι στην προεδρική λιμουζίνα του), χωρίς καμιά αντίδραση από τον ΟΗΕ και την Κ. Δημοκρατία!!

•Το κοινωνικό υπόβαθρο στην Κύπρο τείνει να αποδέχεται τη διχοτόμηση. Το μεγαλύτερο τμήμα των πολιτών υποβαθμίζει το Εθνικό μας θέμα, διέρχεται δραματικά από το σύνδρομο της Ηττοπάθειας, παραλύει από τα κομματικά ψεύδη, είναι συγχυσμένο και εγκλωβισμένο είτε από άγνοια βασικών πτυχών του εθνικού μας θέματος, είτε από το φανατισμό που επιβάλλει ο «κομματικός πατριωτισμός». Αποτέλεσμα τούτου είναι απουσία αντιπολιτευτικού λόγου και ρόλου από τους άλλοτε «εθνικόφρονες» του ΔΗΣΥ στις πρωτοφανείς διολισθήσεις του Προέδρου Χριστόφια.

Η «ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ» έχει ως πρωτεύοντα στόχο την κάλυψη του δραματικά τεράστιου ιδεολογικού κενού στον υγιή Πατριωτικό Χώρο. Είναι αλήθεια πως η εδραίωση της πολιτκής ομοσπονδοποίησης της Κύπρου μας είναι κυρίως αποτέλεσμα της ελλιπούς έκφρασης εναλλακτικού πολιτικού λόγου, που να εκδηλώνει τη θέληση ενός λαού για Απελευθέρωση από τον κατακτητή, ενός λόγου που να ηλεκτρίζει τις μάζες και να τις οδηγεί μαχόμενες στα οδοφράγματα, ενός λόγου επαρκούς, που να ανατρέπει τα ψέματα και την ηττοπάθεια της περίφημης «ρεαλιστικής πολιτική». Η «ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ» δε διαθέτει ούτε το συνταγματικό μόρφωμα οριστικής και δίκαιης λύσης του Κυπριακού, ούτε απλές προτάσεις εναλλακτικής διπλωματικής οδού.

Η «ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ» δείχνει το δύσκολο δρόμο της μάχιμης κοινωνικής και εθνικής απελευθέρωσης. Η Λευτεριά της Κύπρου δε δωρίζεται από κανένα, αλλά κερδίζεται με την επιμονή και το φρόνημα των Ελλήνων. ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ επιτέλους να τοποθετηθεί το Κυπριακό σε βάσεις αντικατοχικές, σε βάσεις απελευθερωτικές, χαράσσοντας από κοινού με την Ελλάδα την εθνική γραμμή για την αποκατάσταση των Ελλήνων Κυπρίων.

Κι αν η «ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ» είναι πρόκληση για τους ενδοτικούς και εχθρός για τους νεοκύπριους... ... είναι πρόσκληση για τον κάθε Έλληνα. Είναι ΚΑΛΕΣΜΑ Ελευθερίας!

http://protigrammi.com/

Το Εθνικό Μαθητικό Κίνημα, επικροτεί την προσπάθεια των Συναγωνιστών της Πρώτης Γραμμής και καλεί τον λαό, να συσπιρωθεί γύρω από το Πατριωτικό Κίνημα. Πιστεύουμε πως στο τέλος η προσπάθεια που γίνεται στον πατριωτικό χώρο και εντονωθεί τον τελευταίο καιρό θα φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Η φωνή των Ελλήνων γίνεται εντονότερη, ο Αγώνας μας ενισχύεται...θα νικήσουμε!

Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2008

Στον καλώς αθλήσαντα!


Σ' αυτό το φέρετρο ακουμπά σύμπας ο αδούλωτος Ελληνισμός. Σ' αυτό το φέρετρο αποθέτει ο αδούλωτος Ελληνισμός τα άνθη της απέραντης ευγνωμοσύνης του. Για τον αθλοφόρο της εθνικής αξιοπρέπειας. Και απ' αυτό το φέρετρο παραλαμβάνει ο Ελληνσιμός την προαιώνια εθνική σκυτάλη του πατριωτικού καθήκοντος. Διασωθείσα από άξιο σκυταλοδρόμο. Σε πολύ δύσκολους καιρούς, καλώς αθλήσαντα.

Με τιμή, με υπερηφάνεια, με ευγνωμοσύνη οι αδούλωτες Ελληνίδες και Έλληνες, της Κύπρου, της Ελλάδας, της Διασποράς, κατευοδώνουν, τον τελευτήσαντα ηγέτη του νεότερου ΟΧΙ της εθνικής αντίστασης, Τάσσο Παπαδόπουλο.

Στην αντίπερα όχθη της Αχερουσίας, τον υποδέχονται με κότινο αιωνιότητας, όλες εκείνες οι στρατιές που διαμέσου των ελληνικών χιλιετιών, από το χρέος μη κινούντες και ριψασπίδες μη γενόμενοι, έκαστος με το δικό του ΟΧΙ στις επάλξεις της εποχής του, σμίλεψαν, ενεξίτηλε ες αει, στο πεντελικό μάρμαρο όλων των γενεών, τη ''μυστική συνταγή'' επιβίωσης του Έθνους:

Ευδαίμον το Ελεύθερο, το δ΄Ελεύθερο, το Εύψυχον κρίναντες! Στο τριακοστό τέτερτο έτος της τουρκικής σκαλβιάς της μισής πατρίδας, πέθανε χθες ο Τάσσος Παπαδόπουλος.

"Ηχήστε οι σάλπιγγες,
καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη χώρα
πέρα ως πέρα...
Βόγγα Παιάνα!
Οι σημαίες, οι φοβερές, τις λευτεριάς ξεδιπλωθείτε στον αέρα"

Σ' αυ΄τό το φέρετρο ακουμπά ο Ελληνισμός. Αισθανόμενος μέγα το χρέος και κατεπείγον, περισσότερα χέρια, άξια, πρόθυμα και ικανά να σηκώσουν τη σκυτάλη που κατέλειπε ο Τάσσος Παπαδόπουλος. -Για να μην καταντήσουμε η τελευταία γενιά των Ελλήνων στην Κύπρο!

...του Λάζαρου Μαύρου, εφημερίδα Σημερινή

"Τη Δευτέρα στις 11 το πρωί θα τελεστεί η κηδεία του τέως προέδρου Τάσοου Παπαδόπουλου, στον Ιερό Ναό Αγίας Σοφίας στο Στρόβολο. Θα παραστεί αντιπροσωπία του Ε.ΜΑ.Κ και θα γίνει επίσης κατάθεση στεφάνου".

Αιωνία του η μνήμη!

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008

Μην ξεχνάτε - Η κατοχή συνεχίζεται...

Την περασμένη Πέμπτη ολοκληρώθηκε η 11η συνάντηση μεταξύ του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Δημήτρη Χριστόφια και του ψευδοπροέδρου, Μεχμέτ Αλί Ταλάτ. Η συνάντηση αυτή για την δήθεν λύση του εθνικού μας προβλήματος ήταν μία σαν και τις άλλες. Πολύς κόσμος θεωρεί ότι δεν θα αποφέρουν αποτέλεσμα οι απευθείας συνομιλίες και το θεωρεί αυτό αρνητικό.

Η λύση, την οποία επιθυμεί ο πρόεδρος Χριστόφιας είναι γνωστό πως θα έχει βάσεις διζωνικής δοικινοτικής ομοσπονδίας και ουσιαστικά θα καταλύει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο λαός έχει συμβιβαστεί με την τακτική που ακολουθεί η σημερινή (και όχι μόνο) κυβέρνηση και έχει αποδεχτεί, δυστυχώς, την ομοσπονδιακή λύση. Οι πλειοψηφία ζει και έχει συνηθίσει στην πλάνη αυτή και ξεχνά ότι το πρόβλημα δεν είναι διακοινοτικό, αλλά ΚΑΤΟΧΗΣ. Η τουρκική κατοχή της Βόρειας Κύπρου συνεχίζεται ακόμα, όσο και αν θέλουν κάποιοι να το ξεχάσουν. Οι χιλιάδες έποικοι διαμένουν και ζουν ακόμα στη γη μας. Γεννούν παιδιά στην Πατρίδα μας και θεωρούν την Κύπρο δικιά τους. Ζουν στα σπίτια Μας και στις γειτονιές μας.

Στο να ξεχνά ο κόσμος την κατοχή και την τουρκική εισβολή του 1974, να θεωρεί τους τούρκους αδέρφια μας και να αγνοεί το πραγματικό πρόβλημα έπαιξαν ρόλο πολλά πράγματα. Και αυτό έγινε σταδιακά με τα χρόνια. Χρόνο, με το χρόνο τα πράγματα γίνονταν χειρότερα. Η μία κυβέρνηση χειρότερη από την άλλη και όλο και το κυπριακό υποβαθμιζόταν και από τουρκική κατοχή, καταντήσαμε στις συζητήσεις μεταξύ Χριστόφια – Ταλάτ, για ομοσπονδιακή λύση. Κάτι όμως που συνέβη τα τελευταία χρόνια και κατά την άποψή μου έπαιξε καθοριστικό ρόλο στον αποπροσανατολισμό του Ελλήνων ήταν η διάνοιξη των οδοφραγμάτων. Θυμόμαστε όλοι τις ουρές από αυτοκίνητα των πρώτων ημερών για να περάσουν στα κατεχόμενα. Λες και λύθηκε το πρόβλημα και η Κύπρος ελευθερώθηκε, λες και διώξαμε τους τούρκους. Σιγά – σιγά και με την πάροδο του χρόνου οι εκδρομές στα κατεχόμενα έγιναν για τον " Κυπραίο " , καθημερινή συνήθεια. Μέχρι και τώρα συνεχίζουν να πηγαίνουν στα τουρκοκρατούμενα Μας εδάφη, δείχνοντας κανονικά διαβατήριο, ταυτότητα και ότι άλλο δείχνουν, πριν περάσουν "απέναντι" σαν να περνάνε σύνορα και να εισέρχονται σε άλλο νόμιμο κράτος. Αυτό αυτό οδηγεί και στην έμμεση αναγνώριση του ψευδοκράτους.

Η θέση του κινήματος μας είναι πάγια. Ζητούμε τερματισμό των απευθείας συνομιλιών και να τεθεί το Κυπριακό στις σωστές βάσεις, οι οποίες είναι το ότι στην Κύπρο υπάρχει ΑΚΟΜΑ, τουρκική κατοχή, ξένα στρατεύματα και ΞΕΝΟΙ στον τόπο Μας. Αυτό που εμείς επισημαίνουμε πρέπει να το συνειδητοποιήσει ο λαός και να αρχίσει να αντιδρά στα σχέδια του Χριστόφια, των Βρετανών, των τούρκων, των σιωνιστών και να απαιτήσει αυτό που ήδη αναφέραμε πιο πάνω. Τη στρατηγική που ακολουθούν οι πολιτικοί, τη γνωρίζουμε και οι κυβερνόντες δεν πρόκειται να αλλάξουν στάση αν ο λαός δεν το απαιτήσει και αν δεν θυμηθεί ότι η κατοχή συνεχίζεται !

ΛΑΕ ΠΟΛΕΜΑ – ΣΕ ΠΝΙΞΑΝΕ ΣΤΟ ΨΕΜΑ

Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2008

″ Όχι στην ανέγερση μνημείου στο κρυσφήγετο του Γρίβα″





Η πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου της Λεμεσού απέρριψε πρόσφατα το αίτημα του Ιδρύματος Διγενή Αθηνών για την παραχώρηση πολεοδομικής άδειας για την ανέγερση μνημείου του εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα της Θρυλικής Ε.Ο.Κ.Α, στη Λεμεσό, εκεί όπου βρίσκεται και το κρυσφήγετο του Γεώργιου Γρίβα Διγενή. Η στάση των τριών κομμάτων (ΑΚΕΛ, ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ) που καταψήφισαν το αίτημα αυτό είναι το λογότερο ασεβής προς την Αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α και ιδίως προς του Αγωνιστές που βρίσκονται εν ζωή.

Τη στιγμή που οι ίδιοι συγχωρούν τον εχθρό, συγχωρούν αυτούς που μας ρήμαξαν και κατέχουν ακόμα και σήμερα το βόρειο τμήμα του νησιού Μας και παράλληλα στέλνουν μηνύματα δήθεν συμφιλίωσης προς του τούρκους, αρνούνται να ανεγείρον μνημείο στο κρυσφήγετο του Διγενή και συνεχίζουν ακόμα και τώρα να τα έχουν με την Ε.Ο.Κ.Α.

Η προδοτική στάση του ΑΚΕΛ προς τον Αγώνα του ’55 ήταν και είναι γνωστή. Από τότε μέχρι και σήμερα συνεχίζουν να είναι αρνητές της ιστορίας. Αυτό όμως που ίσως να ξένισε και να προβλημάτισε κάποιους είναι η ίδια απόφαση που πήραν τα άλλα δύο κόμματα. Προσωπικά δεν εξεπλάγη από την είδηση αυτή, αφού όσο κι αν θέλουν κάποιοι να του παίζουν και καλά πατριώτες είναι γνωστό σ’ εμάς ότι οι κύριοι αυτοί νοιάζονται μόνο για τα συμφέροντά τους.


Eμείς εκδηλώνουμε την θλίψη μας προς την ασεβή και άκαιρη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Λεμεσού και την απέχθειά μας προς το πρόσωπα αυτών και ελπίζουμε πως ο λαός θα ξυπνήσει επιτέλους και θα καταλάβει προς τα που οδηγούμαστε με αποφάσεις σαν κι αυτές...